Αντιδράσεις έχουν προκαλέσει στο εσωτερικό οι προχθεσινές δηλώσεις του επικεφαλής του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, οι ερμηνείες που δόθηκαν πολλές. Όμως, η δήλωση του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ήξερε, εδώ και χρόνια, για το δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας και ότι έπρεπε να ληφθούν μέτρα πριν από δύο τρεις δεκαετίες ξανά θέτει 2 βασικά ερωτήματα:
α. Γιατί η ευρωπαϊκή επιτροπή, επί κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή, έδωσε το οκ να βγει η χώρα από το καθεστώς της επιτήρησης; αν κάποιος εδώ επικαλεστεί τα «greek statistic», οι ευθύνες ανήκουν στις Βρυξέλλες, ήξεραν, δήλωσε ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
β. Γιατί; η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και η ευρωπαϊκή ένωση από τη στιγμή που γνώριζαν τα προβλήματα δεν έλαβαν τα κατάλληλα μέτρα για το ζήτημα του ελληνικού χρέους εγκαίρως και άφησαν τόσους μήνες [6] την κατάσταση να «σέρνεται».
Για το ζήτημα της Ελληνικής κρίσης ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν και οι δηλώσεις που έκανε την περασμένη εβδομάδα στο περιοδικό Focus Money ο Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τιμοθυ Γκάιτνερ. Ο Τ. Γκάιτνερ επικρίνει την αντίδραση της ΕΕ. Όπως αναφέρει η dw ο αμερικάνος υπουργός Οικονομικών άσκησε δριμεία κριτική στον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ αντιμετώπισε την οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Οι διαπραγματεύσεις για την επίτευξη συμφωνίας επί του πακέτου στήριξης ήταν ιδιαίτερα χρονοβόρες και αυτό οδήγησε σε απώλεια εμπιστοσύνης, δήλωσε ο Γκάιντερ επισημαίνοντας ότι αυτό που συνέβη στην Ευρώπη την άνοιξη επέφερε τεράστια ζημία. Η κωλυσιεργία αυτή δημιούργησε αμφιβολίες, αφενός αναφορικά με το εάν η Ευρώπη έχει τη βούληση και την ικανότητα να συμπαρασταθεί εμπράκτως στα μέλη της σε μια χρονοβόρα και επίπονη διαδικασία μεταρρυθμίσεων. Αφετέρου η αντίδραση της ΕΕ προκάλεσε υπερβολικές ανησυχίες όσον αφορά το ερώτημα εάν οι βιομηχανικές χώρες είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις.
Μετά από αυτά, η όποια αποσπασματική προσέγγιση αναφορικά με την κρίση του χρέους και το μνημόνιο θα πρέπει να αποφεύγεται επειδή παραμορφώνει την πραγματικότητα και αφήνει κατά μέρος διαστάσεις τους οι οποίες συνέχονται τελικά με την ουσία τους, δηλαδή με το διακύβευμά τους.
Αν τώρα έρθουμε στο σήμερα θα δούμε ότι κρίση με την κρίση το ΔΝΤ αποκτά όλο και πιο αναβαθμισμένο ρόλο στην εποπτεία της παγκόσμιας οικονομίας. Στην σύνοδο που έγινε τις τελευταίες μέρες στην Ουάσιγκτον ενισχύθηκε ο ρόλος του στην αντιμετώπιση μελλοντικών νομισματικών πολέμων, όπως είχε ενισχυθεί και στο ζήτημα της κρίσης του ελληνικού χρέους. Με λίγα λόγια η έλλειψη ισορροπιών στη διεθνή οικονομία οδηγεί στην ενίσχυση του ρόλου του ΔΝΤ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου