Τετάρτη, Αυγούστου 24

Σε περιπέτειες το Ελληνικό πανεπιστήμιο

Στην σύγχρονη πραγματικότητα η εκπαίδευση είναι το μέσο υλοποίησης των στόχων της κοινωνίας και μέσω αυτής επιδιώκεται η δημιουργία της κοινωνίας του μέλλοντος. Οι αξίες και τα πρότυπα που μεταδίδει η σημερινή γενιά στη γενιά που ακολουθεί θα είναι και οι αξίες και τα πρότυπα της κοινωνίας του μέλλοντος.

Για να γίνουν ( οι στόχοι της κοινωνίας) χειροπιαστή και σταθερή πραγματικότητα απαραίτητη προϋπόθεση είναι να προωθεί η πολιτεία την εκπαίδευση ως θεμελιώδες δικαίωμα, να εξασφαλίζει, ισότιμη, ανεμπόδιστη πρόσβαση ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση του υποκειμένου και απρόσκοπτη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις διαφορετικές ανάγκες και ενδιαφέροντα των παιδιών.

Ιδιαίτερα στην σημερινή δύσκολη εποχή η απουσία συγκροτημένου και εφαρμόσιμου πλαισίου απαξιώνει τον εκπαιδευτικό λειτουργό και συρρικνώνει το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα.

Δυστυχώς όμως, η υποχρηματοδότηση, στην Ελλάδα, ως αποτέλεσμα της οικονομικής πολίτικης του μνημονίου, οι δημόσιες δαπάνες για την παιδεία την τρέχουσα σχολική χρονιά είναι οι μικρότερες στην Ευρώπη των 27 και ανέρχονται μόλις στο 2,75% του ΑΕΠ όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ξεπερνά το 5%. Επίσης, οι ευκαιριακές πολιτικές και το προωθούμενο ασαφες πλαίσιο έχουν μεταβάλει το εκπαιδευτικό σύστημα σε “πεδίο βολής” οικονομικών συμφερόντων μετασχηματίζοντας, ως αποτέλεσμα, την έννοια και διάσταση της παιδείας υπέρ μιας αόριστης οικονομικής ανταγωνιστικότητας και σε βάρος της ποιότητας.

Αποτύπωση των εν λόγω εξελίξεων είναι και η αποσπασματική προσέγγιση θεμάτων δομής και λειτουργίας των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με το νέο σχέδιο νόμου για την Ανώτατη Εκπαίδευση.

Επί της αρχής, το νέο νομοσχέδιο αναιρεί την ακαδημαϊκή ελευθερία καθώς για την ορθότητα μιας θεωρίας, μιας διοικητικής ενέργειας, ελεύθερης έκφρασης ή απόφασης στα πλαίσια των λειτουργιών του πανεπιστημίου θα μπορεί για το χαρακτήρα της, δλδη αν είναι αξιόποινη πράξη, να αποφασίσει κάποιος εξωπανεπιστημιακός που μπορεί να διαφωνεί ιδεολογικά ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο ή σκοπιμότητα.

Επίσης, οι ειδικότερες αρχές και κανόνες λειτουργίας, η οργάνωση και οι επιμέρους στόχοι κάθε ιδρύματος, μέσα στο πλαίσιο που καθορίζει ο νέος νόμος θα ορίζονται και από εξωτερικά μέλη που σε συνδυασμό με το γεγονός ότι αποκτά υπερεξουσίες ο διορισμένος, από το συμβούλιο πρύτανης καταργεί την αυτοδιοίκηση και παράλληλα κάνει ευάλωτο το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας καθώς θα είναι εύκολο να αναπτυχθούν σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας μη ελεγχόμενες σχέσεις συστημικής διαπλοκής, διαφθοράς και συναλλαγής- πελατειακών εξαρτήσεων.

Με απλά λόγια, το Ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο εισέρχεται σε'' δρόμο'' που θα οδηγήσει σε μετασχηματισμό τους σε απόλυτα ελεγχόμενα φροντιστηριακά κέντρα παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών.

Δεν υπάρχουν σχόλια: