Η μείωση των πάγων στην Αρκτική και τα οικονομικά οφέλη που θα προκύψουν από την εκμετάλλευση της περιοχής έχει οδηγήσει τα παράκτια κράτη σε έναν διεθνή γεωπολιτικό ανταγωνισμό για τα κοιτάσματα πετρελαίου, φυσικού αερίου, μεταλλευμάτων, την αλιεία και τους διαδρόμους ναυσιπλοΐας. Βέβαια, οι ακραίες συνθήκες, ιδίως τον χειμώνα, καθιστούν δύσκολη την κατασκευή ικανών υποδομών για την παραγωγή. Επίσης, οι αλλαγές στην Αρκτική μπορεί να επηρεάσουν απειλούμενα είδη, η εντατικοποίηση της ανθρώπινης δραστηριότητας το κλίμα κ.α.
Καθώς φαίνεται όμως τα προβλήματα και οι ιδιαιτερότητες της περιοχής δεν εμποδίζουν της παράκτιες χώρες να αρχίσουν έναν αγώνα δρόμου για την οριοθέτηση των συνόρων. Σύμφωνα με αρκετούς παρατηρητές το ζήτημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό και ενδέχεται στο μέλλον να απασχολήσει κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς.
Στα πλαίσια αυτά δλδη του ανταγωνισμού των χωρών για την οριοθέτηση συνόρων, επέπλευσε σύμφωνα με ρωσικά μμε στις 28 Ιουλίου το ρωσικό ερευνητικό πλοίο Akademik με προορισμό την Αρκτική, το τρίμηνο ταξίδι του πλοίου έχει ως στόχο να οριοθετήσει τη ρωσική υφαλοκρηπίδα και να υποβάλει επιστημονικά τεκμηριωμένη έκθεση για το μέλλον της περιοχής στα ενωμένα έθνη. Την ίδια περίοδο θα βρεθούν για έρευνες στην περιοχή η Αμερικανική Ακτοφυλακή και το λιμενικό σώμα του Καναδά.
Η Μόσχα υποστηρίζει ότι η υποθαλάσσια κορυφογραμμή Lomonosov, η οποία εκτείνεται σε 1800 χιλιόμετρα μέχρι τη Βόρεια Πολική Περιοχή, είναι μια γεωλογική επέκταση της Σιβηρίας δλδη τμήμα της ηπειρωτικής πλάκας της Ρωσίας, με το σκεπτικό αυτό η Ρωσία διεκδικεί περισσότερη από τη μισή περιοχή της Αρκτικής . Ωστόσο, η αρχή αυτή δεν ικανοποιεί την Ουάσιγκτον η οποία υποστηρίζει τη σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας και ζητά το δικαίωμα να ελέγχει εδάφη που εκτείνονται μέχρι 600 ναυτικά μίλια από την Αλάσκα έως το Βόρειο Πόλο. Η Ρωσία είχε ξανάκαταθέσει το 2002 παρόμοιο αίτημα στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών, τότε η επιτροπή ούτε απέρριψε, ούτε αποδέχτηκε την πρόταση της Ρωσίας και συνέστησε πρόσθετη έρευνα. Για το ίδιο ζήτημα Δανοί επιστήμονες προσπαθούν να αποδείξουν ότι η κορυφογραμμή είναι μια προέκταση της Γροιλανδίας, ο Καναδάς ισχυρίζεται ότι η κορυφογραμμή είναι μια προέκταση της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας του κ.α.
Με βάση τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι διαφορές όπως η Ελληνοτουρκική για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, υπάρχουν και σε άλλα σημεία του πλανήτη. Mε λίγα λόγια βλέπουμε ότι, όπως κ΄εδω, ετσι και αλλου τα κράτη δεν έχουν καταφέρει να συμφωνήσουν σε κάποιους κοινούς κανόνες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την οριοθέτηση των διαφόρων θαλάσσιων ζωνών των παράκτιων κρατών.
Καθώς φαίνεται όμως τα προβλήματα και οι ιδιαιτερότητες της περιοχής δεν εμποδίζουν της παράκτιες χώρες να αρχίσουν έναν αγώνα δρόμου για την οριοθέτηση των συνόρων. Σύμφωνα με αρκετούς παρατηρητές το ζήτημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό και ενδέχεται στο μέλλον να απασχολήσει κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς.
Στα πλαίσια αυτά δλδη του ανταγωνισμού των χωρών για την οριοθέτηση συνόρων, επέπλευσε σύμφωνα με ρωσικά μμε στις 28 Ιουλίου το ρωσικό ερευνητικό πλοίο Akademik με προορισμό την Αρκτική, το τρίμηνο ταξίδι του πλοίου έχει ως στόχο να οριοθετήσει τη ρωσική υφαλοκρηπίδα και να υποβάλει επιστημονικά τεκμηριωμένη έκθεση για το μέλλον της περιοχής στα ενωμένα έθνη. Την ίδια περίοδο θα βρεθούν για έρευνες στην περιοχή η Αμερικανική Ακτοφυλακή και το λιμενικό σώμα του Καναδά.
Η Μόσχα υποστηρίζει ότι η υποθαλάσσια κορυφογραμμή Lomonosov, η οποία εκτείνεται σε 1800 χιλιόμετρα μέχρι τη Βόρεια Πολική Περιοχή, είναι μια γεωλογική επέκταση της Σιβηρίας δλδη τμήμα της ηπειρωτικής πλάκας της Ρωσίας, με το σκεπτικό αυτό η Ρωσία διεκδικεί περισσότερη από τη μισή περιοχή της Αρκτικής . Ωστόσο, η αρχή αυτή δεν ικανοποιεί την Ουάσιγκτον η οποία υποστηρίζει τη σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας και ζητά το δικαίωμα να ελέγχει εδάφη που εκτείνονται μέχρι 600 ναυτικά μίλια από την Αλάσκα έως το Βόρειο Πόλο. Η Ρωσία είχε ξανάκαταθέσει το 2002 παρόμοιο αίτημα στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών, τότε η επιτροπή ούτε απέρριψε, ούτε αποδέχτηκε την πρόταση της Ρωσίας και συνέστησε πρόσθετη έρευνα. Για το ίδιο ζήτημα Δανοί επιστήμονες προσπαθούν να αποδείξουν ότι η κορυφογραμμή είναι μια προέκταση της Γροιλανδίας, ο Καναδάς ισχυρίζεται ότι η κορυφογραμμή είναι μια προέκταση της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας του κ.α.
Με βάση τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι διαφορές όπως η Ελληνοτουρκική για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, υπάρχουν και σε άλλα σημεία του πλανήτη. Mε λίγα λόγια βλέπουμε ότι, όπως κ΄εδω, ετσι και αλλου τα κράτη δεν έχουν καταφέρει να συμφωνήσουν σε κάποιους κοινούς κανόνες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την οριοθέτηση των διαφόρων θαλάσσιων ζωνών των παράκτιων κρατών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου