Την δημοκρατία δεν την εκδικήσε, αλλάζεις το περιεχόμενο με.. ενεργητική παρέμβαση.

Αν προσπαθήσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε το αποτέλεσμα των εκλογών θα καταλήξουμε να πούμε ότι ελληνική κοινωνία με τον ένα η τον άλλο τρόπο απέρριψε τις επιλογές της πολιτικής τάξης (μεταπολιτευτικό πρότυπο) ζητώντας μια διαφορετική πορεία, ένα διαφορετικό πρότυπο- πλατφόρμα σε κάθε επίπεδο (οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό).

Για να παραχθεί το εν λόγω αποτέλεσμα είχαν τον δικό τους σημαντικό “υπονοµευτικό ρόλο” ο πολυκερματισμός του κομματικού συστήματος, η ανεργία, η διαφθορά, η λαθρομετανάστευση, ο πολιτικός αυτισμός, το κύμα διαδηλώσεων και διαμαρτυριών και οι συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού κατά τα τελευταία 2 χρόνια.

Είναι ωστόσο προφανές οτι ο μηχανισμός της διαπλοκής κατάφερε να κρατήσει δυνάμεις, για τελευταία ίσως φορά. Η κοινωνία αν και αµήχανη δείχνει να γίνεται όλο και πιο καχύποπτη απέναντι σε κάθε προηγούμενο που ήταν φαινομενικά γνήσιο.

Εύλογα λοιπόν προκύπτει το ερώτημα του προσανατολισμού δλδη κατά που θέλουμε να πάμε, καθώς βρισκόμαστε, (ως χώρα συνολικά  με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών),    χωρίς πυξίδα μέσα σε ένα ιδιαίτερα ομιχλώδες τοπίο.

Μια σύντομη ανάλυση των μικρών και μεγάλων ειδήσεων μας λέει ότι η επόμενη μέρα δεν θα είναι εύκολη, σε κάθε περίπτωση.

Μέσα σε αυτό το γεμάτο παγίδες τοπίο ένα πράγμα πρέπει να έχουμε κατά νου. Μπορεί να έσκασε η μεταπολιτευτική φούσκα και να καταργήθηκε θεωρητικά το ιδεολογικό οπτικό της ασκούμενης πολιτικής με συνέπεια τα πολιτικά αποτελέσµατα- αδιέξοδο που βιώνουμε δεν πρέπει όμως σε καμιά περίπτωση να αποτελεί απόφαση τόσο από τους ιθύνοντες πολιτικούς όσο και από τον καθένα μας η εκδίκηση της δημοκρατίας, αντιθέτως πρέπει να την διαφυλάξουμε από την πλήρη απαξίωση.

Στην δημοκρατία τα συμφέροντα της μειοψηφίας προστατεύονται. Σήμερα κανένας στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία μας δεν είναι πλειοψηφία, έχουμε δλδη πλήρη ανατροπή των δεδομένων.

Αυτό σημαίνει ότι όλοι είμαστε μειοψηφία. Και αυτό θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο σε όλους.