Η κοινωνία της εποχής μας χρειάζεται νέο δρόμο, αυτόν που εμείς θα χαράξουμε.

Tα τελευταία χρόνια η βαθιά και πολλαπλή κρίση που βιώνει η Ελλάδα δημιούργησε περιβάλλον αστάθειας και αβεβαιότητας με άμεσο αποτέλεσμα την επιβράδυνση κάθε οικονομικής ή άλλης ανθρώπινης δραστηριότητας.

Η περίοδος σφραγίστηκε εκτός των άλλων από την εμφάνιση στο προσκήνιο των χρόνια σωρευμένων προβλημάτων και από τις τρέχουσες προσεγγίσεις και προτεραιότητες της οικονομικής πολιτικής που είναι αυστηρά περιοριστικές. Ο χαρακτήρας των περιοριστικών όρων κατάφερε καίριο πλήγμα στην οικονομία και στην δημοκρατία.

Επί του παρόντος, οι μεγάλες περικοπές, η φορολογική πολιτική, με την υπέρμετρη αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας σε συνδυασμό με την γιγάντωση της ανεργίας και την «ποινικοποίηση» των πολιτικών και κοινωνικών αντιστάσεων έχουν οδηγήσει σχεδόν τα 2/3 της κοινωνίας στην εξαθλίωση ή στο κατώφλι της.

Συν τοις άλλης, βασική πηγή προβλημάτων είναι η σκόπιμη αδιαφορία - ανικανότητα μερίδας εκλεγμένων εκπροσώπων του λαού και των διορισμένων οργάνων της διοίκησης να ασκήσουν αποδοτικά και αποτελεσματικά τα καθήκοντά τους.

Αυτή η πραγματικότητα σε συνδυασμό με την έκταση και την ένταση της κρίσης έχουν επιφέρει εξαιρετικά επιβλαβείς επιπτώσεις τόσο στο δημόσιο λόγω αναποτελεσµατικότητας των διαδικασιών λειτουργίας, ελέγχου, υποστήριξης των αποφάσεων και στρατηγικού σχεδιασμού, όσο και στον ιδιωτικό τοµέα προκαλώντας οργή σοκ και αγανάκτηση.

Τιι έχουμε λοιπόν να περιμένουμε τα επόμενα χρόνια!

Η κρίση του ευρώ που είναι μια αναγκαιότητα για όλους προς το συμφέρον της Γερμανίας, η τρέχουσα πορεία  δράσης των πολιτικών δεινοσαύρων και η εμμονή τους να παραμείνουν στην εξουσία αλλά και η απροβλεπτικότητα της επέκτασης του πολέμου στην Ανατολική Μεσόγειο είναι πολύ πιθανό να προκαλέσουν κατάσταση “αιωρούμαι στο κενό χωρίς αλεξίπτωτο” ίσως και «ταχύτατο μετασχηματισμό» της Ελλάδας σε χώρα “στρατόπεδο συγκέντρωσης”,.

Θα μου πεις τώρα, τι είναι απαραίτητο να κάνουμε για να αποφύγουμε τα χειρότερα.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο κύριος τρόπος αντιμετώπισης των πραγμάτων είναι σε λάθος κατεύθυνση επειδή οι καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις έχουν συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους, στόχοι οι οποίοι καταρτίζονται στο παρασκήνιο για να αναπαράγουν χωρίς συνέπειες την χωρίς ιδεολογία άρχουσα πολιτική τάξη.

Πάντα, άλλα δηλώνουν, άλλα εννοούν κι άλλα πράττουν.

Συναλλάσσονται µεταξύ τους και συχνά κερδοσκοπούν σε βάρος του κοινωνικού συμφέροντος. Μοναδικό τους μέλημα, η καταστολή των κοινωνικών αγώνων.

Όσο εμείς αδιαφορούμε, αυτοί θα συνεχίζουν να τρώνε και να πίνουν εις βάρος μας.

Δε σταμάτησαν μέχρι σήμερα, δε θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε.