Καθώς ακόμη δεν έχει γίνει απόλυτα σαφές, σε κοινωνικό επίπεδο,
για το ποιος βρίσκεται πίσω από την ελληνική
κρίση χρέους, εκτός από το εμφανές πλιάτσικο
και παρά τα γενικότερα προβλήματα οι παραλογισμοί
του παρελθόντος εξακολουθούν να μας κυνηγούν.
Παρασκηνιακές δολοπλοκίες έχουν αντικαταστήσει τις πολιτικές
αρχές, σταδιακά καταργείται η δημοκρατία, τα θεσμικά όργανα λειτουργούν με βάση
τα συμφέροντα της εξουσίας του χρήματος, ο πολυκερματισμός του πολιτικού συστήματος στην πράξη διχοτομεί την ύπαρξή
μας για να επωφεληθεί άμεσα ή έμμεσα μια μικρή πολιτική μειονότητα, κ.α.
Από την άλλη πλευρά
σχεδόν ολόκληρη η κοινωνία έχει φτάσει σε σημείο να λέει
ότι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η χώρα είναι μια νέα κρίση, αν και οι προοπτικές
για την οικονομία είναι χειρότερες απ΄ ότι ήταν πριν ένα χρόνο. Εν ολίγοις, όλα
τα στοιχεία φανερώνουν ότι η ομαλότητα έχει πάει περίπατο!
Μην πανικοβάλλεστε όμως, κανένας δεν μπορεί να αγνοεί την κοινωνία για πάντα..
όποιος το προσπάθησε, πλήρωσε ακριβό τίμημα
Για να είμαι όμως ειλικρινής, δεν είμαι βέβαιος αν έχουμε εμείς οι Έλληνες εκτιμήσει πραγματικά
πόσο μας κοστίζει η κρίση καθώς
δεν προσπαθούμε να γυρίσουμε ανάποδα το πρόβλημα. Μέχρι πότε όμως θα διαρκέσει αυτό;
Κατά την γνώμη μου αυτό συνεπάγεται μια σειρά αλληλεπιδράσεων και, να χάσουν
την εξουσία τους τα διαπλεκόμενα, δλδη να αντιστραφεί η πολικότητα.
Όσο όμως θα κυριαρχεί ο φόβος του
άδειου μέλλοντος και κυρίως ο φόβος των δεινών σε περίπτωση εξόδου από το
ευρώ, η ανασφάλεια θα συνεχίσει να είναι
το πιο συνηθισμένο παράπονο της εποχής μας.
Για να κάνουμε όμως, έστω και μικρά βήματα μπροστά, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε ότι
το πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι οικονομικό, είναι πολιτικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου