Κυριακή, Νοεμβρίου 16

ΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ...

Οι τράπεζες η αγορά κτλ συναφή κατά γενική ομολογία την τελευταία δεκαετία έχουν στηριχθεί αρκετά από τις κυβερνήσεις της χώρας.
Τα οικονομικά μεγέθη και οι εξελίξεις έδειξαν ότι το θεσμικό περιβάλλον είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους, δίκαιη κατανομή της ευημερίας δεν έχει υπάρξει, η αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου είχε μόνο μια κατεύθυνση.

Για τους πολλούς ακόμη και στοιχειώδεις δικαιώματα όπως αυτό της ποιότητας στην εργασία θυσιάστηκαν στο βωμό της δημοσιονομικής προσαρμογής, αυτό, οι περικοπές δαπανών και άλλα, είχαν ως αποτέλεσμα να υποβαθμιστεί σημαντικά η μισθωτή εργασία. Η πολύχρονη λιτότητα μείωσε σημαντικά και την καταναλωτική δύναμη της κοινωνίας.

Αν τώρα παρατηρήσουμε προσεκτικά την οικονομική πραγματικότητα θα δούμε ότι η οικονομική πολιτική που ακολουθήθηκε την περασμένη δεκαετία και οι επιλογές αύξησαν τους ρυθμούς ανάπτυξης των τραπεζών κτλ και επιβράδυναν τους ρυθμούς ανάπτυξης στην κοινωνία.
Σήμερα το βιοτικό επίπεδο για τους πολλούς είναι αρκετά χαμηλό και φαίνεται, η διεθνής κρίση επιδείνωσε την κατάσταση και έχει επηρεάσει τα πάντα.

Στις μέρες μας, μεσούσης της κρίσης και με τις συνέπειες στην πραγματική οικονομία να είναι τέτοιες που θέτουν σε κίνδυνο ακόμη και την κοινωνική σταθερότητα η αντίδραση του τραπεζικού συστήματος μπροστά στα γεγονότα προκάλεσε έντονο προβληματισμό, ανησυχία και σοβαρά ερωτηματικά στην κοινωνία.
Το τραπεζικό σύστημα φάνηκε να μην ενδιαφέρεται για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν οι άσχημες οικονομικές εξελίξεις στο κοινωνικό σύνολο και στη χώρα. Παράλληλα η προσπάθεια που γίνεται να επιβάλλουν τους δικούς τους όρους στη χώρα δείχνει ότι αξιολογούν ως μη αποτελεσματική και αναξιόπιστη την ελληνική κοινωνία και κατ επέκταση το ελληνικό κράτος, τη στιγμή μάλιστα που σε μεγάλο βαθμό οι χορηγήσεις και η επάρκεια ρευστότητας που έχουν οφείλονται στις καταθέσεις. Οι τράπεζες όμως έδειξαν να ενδιαφέρονται μόνο για τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας τους (ανακοίνωσαν αύξηση των επιτοκίων, όταν ολόκληρος ο κόσμος τα μείωνε) «τιμωρώντας» εμμέσως πλην σαφώς ακόμη και την οικονομία της χώρας, της οποίας είναι μέλη.

Βέβαια το πώς θα οργανώσει και θα αξιοποιήσει καθένας την επιχείρηση του είναι δικό του ζήτημα, βοηθά όμως αυτή η νοοτροπία να αυξηθεί η παραγωγικότητα, ο συνολικός πλούτος και η πρόοδος της χώρας; Κάποτε υπήρχαν ευεργέτες με μεγάλες προσφορές που συνέβαλαν αποφασιστικά στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας; Σήμερα τι υπάρχει;


Δεν υπάρχουν σχόλια: