Η κοινωνία κ η οικονομία θα επιβιώσουν μόνο με κούρεμα του χρέους

.

Στην Ελλάδα,τα τελευταία χρόνια είχαμε πτώση τόσο του πραγματικού, όσο και του ονομαστικού εισοδήματος με τα γνωστά αποτελέσματα.Στην παρούσα φάση κ για να προκύψει μεταβολή στην απασχόληση ή στην ανάπτυξη γενικότερα είναι απαραίτητο να θέλουν να "χάσουν" εισόδημα οι έχοντες εισόδημα και να κάνει δαπάνες το κράτος σε ποσό ίσο με την αύξηση της φορολογίας σε περίπτωση ισοσκελισμένων προυπολογισμών.

Σε μία κατεστραμένη οικονομία, όπως η Ελληνική τίποτα απο τα παραπάνω δεν μπορεί να γίνει, τόσο εξαιτίας της οικονομικοκοινωνικής κατάστασης, οσο και εξαιτίας του χρέους.

 Αν η χώρα μας βγάλει απο το τραπέζι της διαπραγμάτευσης το κούρεμα του χρέους,όπως έχει κάνει στην παρούσα φάση της διαπραγμάτευσης ο υπουργός οικονομικών Γ. Βαρουφάκης, το τελικό αποτέλεσμα για την ελληνική οικονομία δεν θα είναι θετικό καθώς δύσκολα θα καταφέρουμε σε περιβάλλον σύνθεσης ήπιου μονεταρισμού(βλέπε ποσοτική χαλάρωση) και λιτότητας να δημιουργήσουμε αλλαγές στο πραγματικό επίπεδο απασχόλησης και στην ικανότητα της χώρας για παραγωγή. 

Στην περίπτωση που το μέτρο της ποσοτικής χαλάρωσης εφαρμοστεί τελικά στην χώρα μας έστω και σε μικρό μέγεθος όπως έχει αποφασιστεί απο την ΕΚΤ θα έχει επίδραση στην κατανάλωση, μόνο βραχυπρόθεσμα, ενω μακροπρόπροθεσμα λόγω της αύξησης τιμών θα έχει αρνητικές συνέπειες στο πραγματικό εισόδημα με ότι αυτό συνεπάγεται για την εγχώρια οικονομία.Κατά συνέπεια καταλύτης εξελίξεων είναι το μέγεθος του χρέους και η δυνατότητα ή μη της χώρας να εκμεταλευτεί στην παρούσα φάση το φθηνό χρήμα που "κυκλοφορεί" στην Ευρωζώνη. Εκ των πραγμάτων και επειδή δεν μπορούμε να μειώσουμε το χρέος με αύξηση του ΑΕΠ πρεπει να βρούμε λύση τώρα για το ύψος του ονομαστικού χρέους της χώρας, με σημαντική μείωσή του.

Ο Τζων Κεινς είχε πει "πρέπει να βρούμε λύσεις τώρα γιατι μακροπρόθεσμα είμαστε όλοι νεκροί"...

Η μηχανή του χρόνου.

Περπατούσε με αργά σταθερά βήματα, το πρόσωπο αμήχανο,σχεδον απλανές. Άνοιξε με δυσκολία την φρακαρισμένη εξώπορτα και μπήκε στον εδώ και χρόνια ακαθάριστο κήπο.
Όρθιος, σχεδόν σαν άγαλμα κοιτούσε το χώρο για πάνω απο 15 λεπτά. Παρά την ηλικία του, 80 και κουβαλούσε στην πλάτη του, δεν μπόρεσε να κρατήσει τα δάκριά του.Γύρισε αργά, έκλεισε την πόρτα και πήρε την ανηφόρα. Μπήκε στο σπίτι μας κ φώναξε το όνομα της μητέρας μου.Είμαι ο αδερφός της Αγγελικής είπε με σχεδόν τρεμάμενη φωνή.
Να σε καλά του ανταπαντά η μητερά μου. Πια δεν έρχεται κανένας στο σπίτι, δάσωσε απο τότε που πέθανε η Αγγελική 20 και χρόνια πανε,έκτοτε τα 6 παιδιά της ξέχασαν το χωριό Ούτε το σπίτι μοίρασαν, ερήμωσε οπως ερήμωσαν και πολλά άλλα στο χωριό.
Ναι, δεν βαδίζουμε τα σωστά βήματα απάντησε με γεμάτο μελαγχολία βλέμμα ο απρόσμενος επισκέπτης. Το βλέμμα του έπεσε πάνω μου. Με πλησίασε στο πεζούλι που καθόμουν κ άρχισε μετά απο μια εισαγωγή γνωριμίας να μιλά για το ένδοξο παρελθόν του χωριού.
Εκείνα τα χρόνια, μετά τον καταστροφικό εμφύλιο το δημοτικό σχολείο είχε 150 - 200 παιδιά. Αν κ είχε χρόνια να έρθει στο χωριό ήξερε οτι τώρα 5-6 παιδιά πάνε στο δημοτικό, ήξερε οτι το δημοτικό σχολείο του χωριού έκλεισε πριν χρόνια και, συνεχίζει, ρεύμα τότες δεν είχαμε, διαβάζαμε με τις λάμπες, δύσκολα χρόνια, λιγοστό και το φαγητό. Με τα δικά μας τη βγάζαμε. Σπέρναμε στάρι, ζυμώναμε. Είχαμε το γουρούνι, την κότα, το πρόβατο.
Παρα τις δυσκολίες,επιζήσαμε. Τώρα υπάρχουν τα πάντα κ δεν έχουμε τίποτα, χάσαμε κ την ανθρωπιά μας. Εκείνα τα χρόνια ήτανε κάθε μέρα πανηγύρι το χωριό, με τις λυπες, τις χαρές τα δάκρια και τις κουβέντες, τις δυνατές κουβέντες, στο παιχνίδι, στο καφενείο. Σήμερα τι? Ενας κόσμος χαμένος σε ένα αέναο και συνάμα ατέρμονο τρέξιμο. Όλα προκάτ. Επιθυμίες προκάτ, πολιτική προκάτ και οι μέρες περνούν,αφήνοντας ενα κενό που δύσκολα θα αποκατασταθεί.
Δεν μας παει αυτη η προσβολή μουρμούρισε τσαντισμένος. Οι δε κυβερνώντες, τσανακογλύφτες, ανάξιοι σχολιασμού. Ψέμα και υποταγή. Αν αυτό δεν ειναι κατάντια για τον τόπο, ποια είναι η κατάντια?Και αφού τα είπε όλα αυτά κ μερικά ακόμη μ ευχήθηκε καλή τύχη, γύρισε, χαιρέτησε ευγενικά κ έφυγε. Αργά το απόγευμα κατέβηκα στον Πύργο. Βγήκα έξω. Ενόσω οι υπόλοιποι παρακολουθούσαν τον διασυρμό της εθνικής ποδοσφαίρου, όπιο του λαού το ποδόσφαιρο, έγραψα τούτες εδώ τις λέξεις.
Δίπλα μου περνούσαν και καθότανε νέα παιδιά, μια διαδικασία αυθόρμητη με ποικιλία και σύνθεση εκφράσεων σχεδόν ασύμμετρη με την παραέξω κατάσταση. Σκέφτηκα! μήπως η πραγματικοτητά μου δεν είναι πραγματικοτητα τους?ή αντιλαμβάνονται διαφορετικά την πραγματικότητα επειδή ειναι προϊόν ξένων ιδεών που εχει κατασκευαστεί οχι ξεχωριστά μέσα στο άτομο ή ως κοινωνικό προϊόν, αλλά σε συντονισμό με την "γλώσσα" των "κέντρων" που διαμορφώνουν εικονικές πραγματικότητες?Όλα πιθανά, δεν εξηγείται διαφορετικά η σιωπηρή παραδοχή της μιζέριας. Και το λεω αυτό επειδή η ερμηνεία της δική μου πραγματικότητας δεν είναι κατασκευή, δεν είναι προσωπικές απόψεις, βρίσκονται στο χώρο και στο χρόνο.
Αν κάνω λάθος εκτίμηση, διωρθώστεμε.

Η κρίση του Ευρώ κατασπαράζει τους λαούς της Ευρώπης.

Απο το 2009 εως σήμερα τα σοβαρά προβλήματα που έχει προκαλέσει η κρίση του Ευρώ διέκοψαν την μέχρι πρότινος κανονικότητα και οι εξελίξεις είχαν, μεταξύ άλλων, ως αποτέλεσμα την ριζική μεταβολή του οικονομικού χάρτη της Ευρώπης

. Η θεσμική αντίδραση και οι μέχρι σήμερα θεσμικές παρεμβάσεις, απο την πλευρά της Ε.Ε.,είναι φανερό οτι δεν κατάφεραν να σταθεροποιήσουν την νεα οικονομική πραγματικότητα με άμεση συνέπειατην ενδυνάμωση των ταξικών αντιθέσεων, την αύξηση του κρατικού αυταρχισμού, την κοινωνική οπισθοδρόμηση,την αδυναμία δημιουργίας ενός νεου οικονομικού μοντέλου στην θέση του παλιού.

 Η σημερινή γκρίζα και συνάμα σύνθετη πραγματικότητα αν κ έχει επηρεάσει αρνητικά όλους τους τομείς της κοινωνίας, κυρίως στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες του νότου, δεν έχει ακόμη προκαλέσει μαζική αντίδραση επειδή η πληροφορία είναι ελεγχόμενη.

Είναι απίστευτα τα ποσά που δαπανώνται για να στηρίξουν και να αναπαράγουν την κυβερνητική προπαγάνδα, αλλά και για να απαξιώσουν την αντίθετη άποψη που πολλές φορές χάνεται απο την πληθώρα των ειδήσεων - σανό.

 Σήμερα, η συνέχιση της ίδιας πορείας στην Ελλάδα για να μην διαταραχθεί η ετοιμόρροπη ισορροπία στην Ευρωζώνη ξεπερνά τα όρια της ανθρώπινης ηθικής, θα ολοκληρώσει την οικονομική καταστροφή της χώρας,ισως σε μη αναστρέψιμο επίπεδο, θα εχει τρομακτικές συνέπειες σε καθε πτυχή της κοινωνικής ζωής και, θα ανάψει το φιτίλι για την διάλυση της ευρωζώνης.

 Στον παρόντα χρόνο με τα προβλήματα να πιέζουν ή η Ευρώπη θα δει τα πράγματα ευρωπαϊκά με σύζευξη σκοπών ώστε όλα τα κράτη -μέλη να έχουν ίσες ευκαιρίες και αφετεριακό σημείο ή θα διαλυθεί,αρχικά στην συνείδηση των λαών της Ευρώπης.

"Τελειωμένα χαρτιά" Σαμαράς- Βενιζέλος. Η εμμονή τους για εξουσία οδηγεί τη χώρα στον γκρεμό

 Θαμμένη κάτω απο τα ερείπια του success story και με το ολο πνεύμα της να βρίσκεται μακριά απο την κυρίαρχη λαϊκή θέληση η κυβέρνηση αρνείται να δει τις μεταβολες που εχει προκαλέσει η λαίλαπα της λιτότητας σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, αδυνατεί να παραδεχθεί τα αίτια που γεννούν ,παράγουν και αναπαράγουν την σημερινή θλιβερή,οχι συμπτωματική εικόνα της χώρας. Τους φοβίζει, αν το κάνουν, στον καθρέφτη θα δουν και τον εαυτό τούς. Η ευθύνη πλέον ανήκει σε όλους μας. Τα γεγονότα δεν συμβαίνουν αυθόρμητα, είναι αποτέλεσμα διαδικασίας και αυτο που στην πραγματικότητα διακυβεύεται δεν είναι μικρό, είναι η δημοκρατία, είναι η ελευθερία μας.Αν τώρα δεν παλέψουμε για την απελευθέρωση μας απο ολα οσα βασανίζουν τον τόπο, με ξεκάθαρη συνείδηση του περιεχομένου και του σκοπού, θα υποταχθούμε στην μοίρα της απόλυτης υποδούλωσης.Αυτο σημαίνει οτι χρειάζεται μετατόπιση απο την σημερινή ακινησία σε μια πολιτική συμβάντων, ικανών να δημιουργήσουν !αναστάτωση, πολιτικό προβάδισμα, κοινωνική αλλαγή και,λύσεις για τα μεγάλα και μικρά προβλήματα του τόπου. Γιατί όμως αναστάτωση, αντι αναμόχλευσης ή ακινησίας?
1. Το διαπλεκόμενο-μεταπρατικό πολιτικό και οικονομικό μοντέλο το οποίο ακολούθησε δογματικά η χώρα έκλεισε οριστικά τον κύκλο του. Το γνωρίζουν οι αγορές, το γνωρίζουν όλοι στο εξωτερικό.
 2. Η πολιτική της λιτότητας καταστρέφει την ευρωπεριφέρεια και έχει αρχίσει να επηρεάζει αρνητικά τον πυρήνα της Ε.Ε.
3. Η λεγόμενη και διμερή διαπραγμάτευση δεν έχει πλέον νόημα να συνεχίσει με την Ελλάδα σε θέση θύματος, απλούστατα επειδή εσωτερικά το μέγεθος το προβλήματος εχει ξεφύγει και η όποια παρέμβαση, είτε λέγεται πρόγραμμα διάσωσης , είτε προληπτική γραμμή πίστωσης δεν θα φέρει διαφορετικό αποτέλεσμα για τον πληθυσμό της χώρας καθώς το όλο ζήτημα της εξεύρεσης δανεικών αφορά το χρηματοδοτικό κενό σχετικά με την πληρωμή των τοκοχρεολισίων για ενα μη βιώσιμο χρέος.
4. Η τελευταία αναστάτωση των αγορών μας είπε καθαρά οτι το ελληνικό χρέος είναι Ευρωπαϊκό πρόβλημα. Συνεπώς, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να καθόμαστε κάτω απο ενα πρόβλημα που οφείλεται και αφορά θεσμικές αδυναμίες και οχι μόνο του ευρύτερου πλαισίου.
Τσάμης Βασίλειο ς